ارائه‌ی راهبردهای کاهش خطر پذیرى در زنجیره‌ی تأمین با رویکرد تجزیه و تحلیل اهمیت – عملکرد و MADM (مطالعه‌ی موردی در صنعت فولاد آلیاژی)

در سال‌های اخیر مدیریت زنجیره‌ تأمین به دلیل جهانی شدن بازارهای کسب و کار، اهمیّت بیشتری پیدا کرده است. عواملی مانند چرخه‌ کوتاه‌تر عمر محصول، ظهور فناوری‌های جدید، افزایش روابط بین تأمین‌کنندگان و توسعه‌ محصولات، زنجیره‌ تأمین را به سمت پیچیده شدن پیش می‌برد. با افزایش پیچیدگی، سطح عدم اطمینان و خطر پذیرى موجود در زنجیره نیز افزایش می‌یابد. از این رو مدیریت خطر پذیرى زنجیره‌ تأمین یکی از موضوعاتی است که مورد توجه سازمان‌ها قرار گرفته است. یکی از خطر پذیرى‌های موجود در زنجیره‌ی تأمین، خطر پذیرى‌های وارده از ناحیه‌ی تأمین‌کنندگان است. در این مطالعه، خطر پذیرى زنجیره‌ی تأمین از این منظر، مورد بررسی قرار می‌گیرد. بدین منظور عوامل مؤثر بر خطر پذیرى‌های وارده از سوی تأمین‌کنندگان بر صنعت فولاد آلیاژی، شناسایی و با استفاده از VIKOR رتبه‌بندی شدند. پس از رتبه‌بندی، به منظور شناسایی عواملی که نیاز به بهبود دارند و سازمان بایستی اقدامات لازم را در مورد آن‌ها انجام دهد، از تجزیه‌وتحلیل اهمیت–عملکرد استفاده شده است. با استفاده از این راه کار، مهم‌ترین عوامل مؤثر بر خطر پذیرى که نیاز به بهبود دارند، شناسایی و راهبرد‌های لازم به منظور پاسخ‌گویی هر چه مناسب‌تر ارائه شده است.